ای کاش
یک ماه مونده به کنکور...سردرگمم ..سالهاست به خودم قبولوندم که پزشکی پرستاری مامایی دوست دارم...درصورتی که چون تنها رشته هایی که تو جامعه براشون کار هست ..اینان من دوسشون دارم....عاشق اشپزی ام وقتی استرس دارم یا ناراحتم وقتی اشپزی میکنم کمی اروم میشم ....اوایل بدون ترس میگفتم میخوام اشپزی رو به صورت حرفه ای دنبال کنم و ی رستوران غذای ملل بزنم...ولی خانوادم اجازه ندادن و گفتن اشپزی فقط ی هنره و باید در کنار درست دنبالش بری ...از طرفی هزینه ی این جور کلاسا خیلییی بالاست و حتی زدن رستوران به صورت مدرن سرمایه ی زیادی میخواد بنابراین من اول باید شاغل بشم پول جمع کنم بعد دنبال هدفم برم و این خیلی خیلی مسخرست...کاش نظام اموزشی جوره دیگه ای بود ....کاش توی مدارس به اندازه ای که به فیزیکو شیمی اهمیت میدادن به هنر هم بها میدادن ...زنگ هنر ما همیشه معلم ریاضی میومد ...این کاش گفتنها فایده نداره بالاخره باید از یک جایی شروع بشه...تغییر نظام اموزشی چیزی که هیچکس تلاشی برای تغییر دادنش نکرد ...شاید ما کسایی هستیم که باید در اینده این تغییرو ایجاد کنیم تا موفرفریه دیگه ای نگه ای کاش!!!
میم . الف