خوزستان

امروز برای اولین بار توی ماه رمضان صبح رفتم بیرون....حالم از زندگی کردن بهم خورد...هوا به شدت گرم بود و از طرف دیگه بوی مواد شیمیایی شرکتها هم به شدت حس میشد ...به قدری تپش قلبم بالا رفت که حس میکردم الان دیگه سکته میکنم! خوزستان واقعااااا مظلوم واقع شده از پول نفتش که واسه پیشرفت دادن شهرستانای خودش استفاده نمیشه هیچ مردمشم باید این بوی لعنتیه امونیاکو موادشیمیایی رو تحمل کنن...یعنی واقعا میگم خدایا اینجا بچه ها سالم به دنیا میان همش معجزه ی خداست...وگرنه مادرای باردار که یا مجبورن گردوخاکو تحمل کنن یا بوی امونیاکو

ای کاش

یک ماه مونده به کنکور...سردرگمم ..سالهاست به خودم قبولوندم که پزشکی پرستاری مامایی دوست دارم...درصورتی که چون تنها رشته هایی که تو جامعه براشون کار هست ..اینان من دوسشون دارم....عاشق اشپزی ام وقتی استرس دارم یا ناراحتم وقتی اشپزی میکنم کمی اروم میشم ....اوایل بدون ترس میگفتم میخوام اشپزی رو به صورت حرفه ای دنبال کنم و ی رستوران غذای ملل بزنم...ولی خانوادم اجازه ندادن و گفتن اشپزی فقط ی هنره و باید در کنار درست دنبالش بری ...از طرفی هزینه ی این جور کلاسا خیلییی بالاست و حتی زدن رستوران به صورت مدرن سرمایه ی زیادی میخواد بنابراین من اول باید شاغل بشم پول جمع کنم بعد دنبال هدفم برم و این خیلی خیلی مسخرست...کاش نظام اموزشی جوره دیگه ای بود ....کاش توی مدارس به اندازه ای که به فیزیکو شیمی اهمیت میدادن به هنر هم بها میدادن ...زنگ هنر ما همیشه معلم ریاضی میومد ...این کاش گفتنها فایده نداره بالاخره باید از یک جایی شروع بشه...تغییر نظام اموزشی چیزی که هیچکس تلاشی برای تغییر دادنش نکرد ...شاید ما کسایی هستیم که باید در اینده این تغییرو ایجاد کنیم تا موفرفریه دیگه ای نگه ای کاش!!!